Autor: Peter M. Miller
Wydawca: Wydawniactwa UW, Wydanie współfinansowane przez OSI Fundacji Sorosa, PARPA oraz KBPN.
Wydawca określił tę publikację jako kompendium nowoczesnych metod terapii uzależnień, których skuteczność została potwierdzona w rygorystycznych badaniach naukowych. Składa się na nią ponad dwadzieścia rozdziałów omawiających przekrojowo najważniejsze aspekty postępowania terapeutycznego w odniesieniu do osób uzależnionych.
Poszczególne rozdziały stanowią w większości odrębne całości, co nadaje publikacji charakteru zbioru artykułów popularyzatorskich lub naukowych, omawiających poszczególne etapy i metody terapii uzależnień w kontekście współczesnego stanu wiedzy na temat leczenia uzależnień.
Teksty pogrupowane są w sześciu częściach, z czego trzon publikacji stanowią omówienia problematyki diagnozowania oraz poszczególnych metod leczenia i różnic środowiskowych.
Jako wstęp do nich można traktować część pierwszą, w której badania skuteczności terapii przedstawione są od strony teoretycznej. Czytelnik może zapoznać się z tematyką badań na poziomie doboru i jakości metodologii, adekwatności wyników badań klinicznych względem terapii czy porównań wyników.
Zamieszczone w części drugiej teksty na temat diagnozowania, obejmują definicje i klasyfikację zaburzeń oraz zestawienia różnych typów badań przesiewowych i ich wykorzystania w praktyce.
Statystyki występowania i współwystępowania zaburzeń wskazują, że przypadków diagnoz pojedynczych jest stosunkowo niewiele, za to często u pacjentów obserwuje się współwystępowanie więcej niż dwóch zaburzeń. Skuteczność metod diagnozowania dotyczy m.in. możliwości wykrycia jak największej liczby zagrożeń dla zdrowia pacjenta. Dość szczegółowo przedstawiono też zagadnienia zindywidualizowanego podejścia do oceny stanu pacjenta. W dwóch kolejnych częściach przedstawione są interwencje o potwierdzonej skuteczności.
Część trzecia dotyczy najważniejszych i najpopularniejszych oddziaływań terapeutycznych – tutaj zawarto podsumowania i zaskakujące niekiedy zestawienia wyników badań skuteczności różnych metod terapii uzależnień i ich łączenia oraz zwięzłe, lecz rzetelne omówienia przebiegu tych interwencji.
Ciekawostką mogą okazać się wyniki skuteczności systemów zachęt stosowanych we wsparciu społecznym, czy przypadki − jak się okazuje dosyć częste − samowyleczeń z uzależnienia.
W części czwartej omówiono działania w specyficznych populacjach i środowiskach, jak: młodzież, studenci, mniejszości etniczne.
Na części piątą i szóstą składają się teksty dotyczące praktyki prowadzenia terapii oraz rodzaj posłowia redaktora tomu − Petera Millera, który podsumowuje stan badań na temat skuteczności metod terapii uzależnień i perspektywy rozwoju w tej dziedzinie.
Polską edycję kompendium rozszerzono o dwa dodatki dotyczące sytuacji w Polsce, autorstwa Jadwigi Fudały i Bogusławy Bukowskiej.
Tekst ukazał się w numerze 1(65)/2014 Serwisu Informacyjnego
Narkomania