Mefedron i syntetyczne katynony

Żucie liści rośliny khat (Czuwaliczka jadalna) są w niektórych krajach Afryki Wschodniej i Półwyspu Arabskiego popularnym zwyczajem porównywalnym z piciem kawy. Osiągane w ten sposób umiarkowane działanie stymulujące związane jest z uwalnianiem się alkaloidów katynonu.

Opis

Mefedron to nazwa pochodnej katynonu, zsyntetyzowanej pod koniec lat 30-tych ubiegłego stulecia, następnie na wiele lat zapomnianej. Dopiero kilkanaście lat temu substancja ta zostało na nowo odkryta jako ekologiczny preparat ochrony roślin. W związku z tym zastosowaniem syntetyczne katynony są często określane mianem „odżywek dla roślin”. Dzisiaj mamy do czynienia z wieloma pochodnymi mefedronu (metylon, bufedron, metedron, flefedron, MDPV i inne) – substancjami, których działanie i skutki uboczne w mniejszym lub większym stopniu podobne są do wywoływanych przez mefedron.

Zastosowania medyczne

Brak.

Działanie fizjologiczne

Budowa chemiczna mefedronu jest zbliżona do amfetaminy, a jego działanie na mózg przypomina działanie innych stymulantów: prawdopodobnie zwiększa wydzielanie dopaminy, noradrenaliny i serotoniny. W jakim zakresie wpływa na te neurotransmitery – zdania badaczy są podzielone. Szczegóły oddziaływania narkotyku na układ nerwowy nie do końca są znane.
Narkotyk pobudza fizycznie i psychicznie (osoba pod jego wpływem nabiera pewności siebie i uaktywnia się u niej potrzeba mówienia) oraz psychodelicznie, podobnie do MDMA – osoba staje się bardziej otwarta, głębiej odczuwa muzykę i ma potrzebę tańca. Stąd środek ten bywa czasem sprzedawany jako ecstasy. Wśród najczęściej wymienianych reakcji organizmu na mefedron wymieniane są:

• pobudzenie i przyspieszone tętno
• wzrost temperatury ciała i obfite pocenie się
• zimne i sine palce (sugerujące zwężenie naczyń)
• zwiększenie częstości akcji serca, czasem palpitacje
• szczękościsk/zgrzytanie zębami
• nieostre widzenie
• nudności i bóle głowy
• utrata apetytu

Formy występowania i sposoby przyjmowania

Mefedron (i inne pochodne katynonu) są sprzedawane jest jako:

• biały lub prawie biały proszek
• w postaci kryształów
• jako tabletki.

Wszystkie one dość łatwo rozpuszczają się w wodzie, stąd bywają stosowane dożylnie, choć na ogół przyjmowane są drogą pokarmową lub poprzez śluzówki nosa. Przy stosowaniu donosowym występują krwawienia śluzówki.
Długość działania: W zależności od spożytej dawki pobudzenie trwa kilka godzin, następnie wielogodzinny brak snu.

Właściwości uzależniające mefedronu

Uzależnienie psychiczne. Nadużywanie mefedronu i innych syntetycznych katynonów szybko prowadzi do zależności psychicznej. Związane jest to z euforią i dobrym samopoczuciem, jakie wywołują i trudnościami psychicznymi (m.in. poczucie pustki, niepewność, brak energii i problemy w koncentracji), jakie są pojawiają się natychmiast po odstawieniu.
Uzależnienie fizyczne. Brak danych.

Zewnętrzne oznaki użycia

zachowanie
Szczegóły oddziaływania poszczególnych pochodnych katynonu na psychikę, a tym samym zachowanie się osób pod ich wpływem różnią się od siebie. Niektóre z nich wywołują większe pobudzenie (np. MDPV), inne oprócz pobudzenia działają empatogennie (mefedron). Reakcja na syntetyczne katynony może obejmować szeroki zakres objawów (od trudności w opanowaniu pobudzenia po niespodziewaną otwartość i wylewność). Niektóre z katynonów powodują wyraźne i trudne do opanowania podniecenie seksualne.
wygląd
Symptomy używania mefedronu są bardzo podobne do tych, które wywołuje ecstasy. Po zażyciu pojawia się:

• rozszerzenie źrenic
• trudne do opanowania napięcie mięśni żuchwy wywołujące szczękościsk.
• silne pocenie się (po pewnym czasie używania narkotyku ubrania przesiąkają chemicznym odorem zmetabolizowanego mefedronu)

Przedawkowanie

Szczególnie ryzyko przedawkowania mefedronu pojawia się wtedy, gdy jest przyjmowany drogą dożylną. Przedawkowanie objawia się silnym przyspieszeniem akcji serca i zaburzeniami jego rytmu przechodzącymi w palpitacje. Inne objawy przyjęcia zbyt dużej dawki:

• lęk, paranoja i depresja
• napady padaczkowe;
• trudności w oddychaniu,

Przedawkowanie mefedronu jest stanem zagrażającym życiu, Pochodne katynonu zwężają naczynia krwionośne, czego konsekwencją jest wzrost ciśnienia krwi, co może prowadzić do udaru mózgu. Jednak najczęstszym powodem przedawkowania jest przyjmowanie jednocześnie z mefedronem innych substancji odurzających, w tym alkoholu.
Zażycie mefedronu może skutkować stanem zwanym hiponatremią, który polega na obniżeniu się poziomu sodu we krwi, co w konsekwencji prowadzi nawet do obrzęku mózgu i zgonu.

Niebezpieczeństwa

W następstwie stosowania mefedronu i ciągłego pobudzenia dochodzi długotrwałych zaburzeń snu, co z kolei sprzyja pojawianiu się epizodów psychotycznych i tym samym staje się „wyzwalaczem” trwałych zaburzeń psychiatrycznych.
Używanie mefedronu może skutkować podejmowaniem ryzykownych zachowań seksualnych. Związane jest to z faktem, iż substancja zwiększa popęd i potrzeby seksualne jeszcze silniej niż MDMA.
Mefedron, jak również inne syntetyczne pochodne katynonu nadużywane są względnie od niedawna i wiedza na temat długotrwałego ich oddziaływania na organizm ludzki jest ograniczona. Wiemy jednak, że może on spowodować poważne zagrożenie zdrowotne, i że niesie wysokie ryzyko uzależnienia.