Dane na stronie GDS w wolnym dostępie – ograniczone do kilku zestawień opatrzonych autorskimi komentarzami – nie dają możliwości wgłębienia się w znaczenie liczb. Jednak pamiętając, że ankietę wypełniają przede wszystkim młodzi ludzie używający narkotyków, możemy przyjrzeć się najbardziej aktualnym trendom w tej konkretnej grupie.
Tekst jest kontynuacją artykułu Global Drug Survey 2022 (cz.1)
Substancje psychoaktywne a preferencje muzyczne
Rodzaj słuchanej muzyki można potraktować jako wyróżnik stylu życia bądź subkultury, z którymi wiążą się także stosunek do substancji psychoaktywnych i modele ich używania.
Według podsumowania autorów, najszersze doświadczenie z narkotykami cechuje osoby słuchające muzyki techno i trance oraz, wyodrębnionej jako oddzielny rodzaj, tanecznej elektroniki (EDM). W grupach tych znaczne odsetki osób wskazały używanie różnych substancji. Oprócz marihuany na poziomie bliskim 80%, były to MDMA (do 71% słuchaczy techno), kokaina (50% w grupie techno, 41% EDM), amfetamina (47% techno, 34% trance) i psychodeliki.
Podobnie pod względem różnorodności substancji, lecz przy niższej częstotliwości używania, prezentują się słuchacze Drum’n’bass, Jungle i Dubstepu, czyli również gatunków elektronicznych, często obecnych na imprezach tanecznych.
Przeciwności się łączą
Kontakt z narkotykami najrzadziej deklarowały osoby słuchające muzyki klasycznej i POP. W obu tych grupach modele używania kształtują się podobnie – cannabis powyżej 30%, MDMA ok. 10%, amfetamina i psychodeliki poniżej 6%.
Podobnie “konserwatywnie” prezentują się słuchacze jazzu, metalu i indie/rocka – cannabis powyżej 50%, MDMA poniżej 20% (z wyjątkiem Indie – 25%), stymulanty i psychodeliki w granicach 6% – 12%.
We wszystkich grupach najczęściej używane były cannabis, mdma i kokaina – następnie stymulanty LUB psychodeliki.
Wyjątkowo wysokie spożycie cannabis cechowało słuchaczy reggae – 86%.
Nie wiadomo jak liczne są reprezentacje poszczególnych grup. Wydaje się jednak, że różne gatunki elektroniki, od techno po house, można zestawić z regularnym uczęszczaniem na imprezy klubowe, co zadeklarowało 246 tys. osób.
Modele używania w środowiskach clubbingowych
Niecałe 50% ŗepsondentów GDS zadeklarowało regularne chodzenie do klubów. Częstotliwość tzw. clubbingu przekłada się proporcjonalnie – z małym wyjątkiem – na częstotliwość kontaktów z narkotykami.
Osoby imprezujące 3 – 4 razy w tygodniu używały najwięcej – cannabis 83%, MDMA 56%, kokaina 48%, amfetamina 26%, psychodeliki 19 – 23%.
Osoby uczęszczające do klubów rzadziej, używały stopniowo mniej (patrz tabela). Wyjątkiem są stali bywalcy – powyżej 5 razy w tygodniu – którzy nieco rzadziej używali najpopularniejszych substancji (cannabis, mdma, kokaina) za to częściej amfetaminy i psychodelików. Jest to także jedyna grupa, w której istotny odsetek osób używał metamfetaminy i cracku (14% i 13%).
Nie wiemy jak duże kohorty ukształtowały powyższe wyniki, jednak wydaje się, że przy prawie ¼ miliona odpowiedzi, są one miarodajne.
Źródła:
‣ pobierz raport z badania
‣ strona www projektu